کاربرد انواع کروماته آبکاری گالوانیزه

کروماته کردن و یا همان رنگی کردن قطعات بعد از آبکاری ( آبکاری گالوانیزه )

در آبکاری گالوانیزه بعد از آبکاری و پوشش دادن قطعات توسط فلز روی در آبکاری های گالوانیزه الکترولیتی مانند گالوانیزه اسیدی و سیانوری مرحله کروماته انجام می گیرد که به صورت لایه محافظ و هم غیر فعال کننده سطح استفاده میشود و موجب افزایش مقاومت به زنگ زدگی و تشکیل اکسید و جهت زیباتر کردن و ثابت نگه نداشتن ظاهر قطعات میشود زیرا فلز روی بعد از آبکاری و پوشش دادن به جهت فعال سدن سطح ان فورا مات کدر و تیره رنگ میشود و نیاز به غیر فعال کردن سطح و کروماته دارند مانند آبکاری برنج و آبکاری مس و قلع و… .

توجه داشته باشید این نوع کروماته ها در گالوانیزه گرم کاربردی ندارد

تفاوت کروماته های گالوانیزه

کروماته ها در چند رنگ مختلف و هر کدام برای مقاومت به شرایط محیط مختلف استفاده می شود و داری مقاومت به خوردگی مختلفی در برابر زنگ زدگی و فرسایش دارند و معمولا کروماته ها در رنگ های نقره ای (به کروماته آبی و یا سفید هم معرف است ) و زرد هفت رنگ و سبز و مشکی وجود دارد .

بیشترین مقاومت در محیط را کروماته مشکی دارا است و بیشترین هزینه را در بر دارد . معمولا بیشترین کاربرها را کروماته زرد یا همان هفت رنگ و نقره ای یا همان سفید دارد

البته بعضی از پوشش های ایجاد شده بعد از آبکاری نیاز به کروماته دارد که هر نوع پوشش آبکاری فرمول و روش مخصوص به خود دارد.

ضخامت پوشش آبکاری برای انواع کروماته

برای استفاده از کرومات ها هر کدام نیاز به ضخامت پوشش خاصی دارد برای مثال برای کروماته گالوانیزه به رنگ نقره ای بین ۱۰ تا ۱۵ میکرون نیاز است و کروماته سبز حدودا ۲۰ تا ۳۰ میکرون نیاز است . و معمولا به جهت کروماته پذیری قوی تر گالوانیزه اسیدی گزینه مناسبتری است.

گاها بعد از کروماته قطعات سیاه و یا کاملا آبکاری انها از بین می رود که موضوع معمولا یکی  از نشانه ایراد و از تعادل خارج شدن محلول آبکاری گالوانیزه است.